Inspiracją do pracy nad spektaklem był tekst „Małego księcia” Antoine de Saint-Exuper’ego. Nawiązania dotyczą motywów, postaci, refleksji oraz uniwersalnych prawd tam zawartych, a nie konkretnej opowieści. Akcja spektaklu toczy się na zapleczu areny starego cyrku, po drugiej stronie dekoracji, wśród karykaturalnych postaci cyrkowych, o których Mały Książę powiedziałby: „Nigdy nie wąchali kwiatów, nigdy nie patrzyli na gwiazdy, nigdy nikogo nie kochali”. To konstelacja bytów zawieszonych w pustej przestrzeni, przestających dostrzegać z pozoru niewinne zło, które sami tworzą na co dzień, stając się jego częścią.
Król, Latarnik, Pijak, Bankier, Próżny to postaci dojrzałe, paradoksalnie nie potrafią na chwilę stać się dziećmi. W rzeczywistości to słabe i zagubione jednostki, nie zdolne „rozpoznać, kto i co pośród piekła, piekłem nie jest, aby utrwalić to i rozprzestrzenić”. W oparach sztuczności, zgnuśnienia i małostkowości pojawia się szansa na zmianę.
„Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu? Saint-Exupery.
Planeta róż to spektakl alegoryczny, opowiedziany za pomocą ruchu, pantomimy, obrazu i muzyki.
Kreacja zespołowa Teatru Akt
Ruch sceniczny – Jarosław Staniek
Muzyka – Dominik Strycharski
Współpraca plastyczna – Urszula Kubicz-Fik, Natalia Kida
Reżyseria świateł – Jędrzej Skajster
Kuratorzy projektu – Agnieszka i Tomasz Musiałowicz
„…wystarczyło pierwszych pięć minut sztuki, by stwierdzić, że jest ona na bardzo (BARDZO!) wysokim poziomie. Aktorzy grają fascynująco dobrze i choć na scenie były dzieci znacznie młodsze niż sztuka zakładała ? siedziały skupione i zaciekawione do samego końca!”
Filip Turczyński blog Skomplikowane
